In memoriam

Even heel aanwezig, als lucht

langs huid bij het handbewegen

gestroomlijnd dan wel abrupt

en weg, als wuiven op-

houdt, of pauzeert.

Iets als duidelijk in lagen

opgebouwde kwastenstreken

hier geconcentreerd, uitgeveegd

daar verveloos; structuur

van linnen. Gevernist.

Als een zich onbespied wanend

kinderoog loopt de camera

verlevendigt het beeld

kruipt het onomwonden vragend

dicht op het doek.

Een klein verhaal

maakt zich er uit op.

Vechtende kleuren, vrolijk, speels

op de voorgrond of verzonken

en weg in zwart. Tastbaar reliëf.

Eén stap terug.

Acht jaren opgetekend

steken af tegen het dreigen

van zó veel opgespannen wit.

Onaangeraakte ruimte, als lucht

die even heel aanwezig drukt

terwijl het schilderij

onaf -maar een heel leven-

onuitwisbaar voor de kijker blijft.

Voor J. de Boer. Bij verlies van haar achtjarige broer.

>

<