In memoriam
Even heel aanwezig, als lucht
langs huid bij het handbewegen
gestroomlijnd dan wel abrupt
en weg, als wuiven op-
houdt, of pauzeert.
Iets als duidelijk in lagen
opgebouwde kwastenstreken
hier geconcentreerd, uitgeveegd
daar verveloos; structuur
van linnen. Gevernist.
Als een zich onbespied wanend
kinderoog loopt de camera
verlevendigt het beeld
kruipt het onomwonden vragend
dicht op het doek.
Een klein verhaal
maakt zich er uit op.
Vechtende kleuren, vrolijk, speels
op de voorgrond of verzonken
en weg in zwart. Tastbaar reliëf.
Eén stap terug.
Acht jaren opgetekend
steken af tegen het dreigen
van zó veel opgespannen wit.
Onaangeraakte ruimte, als lucht
die even heel aanwezig drukt
terwijl het schilderij
onaf -maar een heel leven-
onuitwisbaar voor de kijker blijft.
Voor J. de Boer. Bij verlies van haar achtjarige broer.
