Daglicht

Liefste ik laat je mijn daglicht zien, joehoe

mijn daglicht zie wat ik kan hoor wat ik roep!

Vergeef me de kramp die ik doe

en wel weet maar niet wil en niet voel

...en je laat me, laat me.

Glans in je ogen een moment.

Ruimtelijk veilig en adrem.

Mededogende zee die je schetst met je blik

ik val voor je stil.

Ik adem het beeld dat je gaf opgelucht in

weet op slag m'n schaduw gezien m'n hart

gaat van 't slot verlaat razend m'n keel

vaart uit naar open water.

Ongekend is de wind

de koelte van avond kalmeert.

Een zee van licht huist in de nacht

die me volgt en me wiegt tot ik slaap tot de volgende dag.

Liefste zie! Het is nieuw wat ik voel

nu ik lach om die kramp

en in je blik

de blik van geliefden herken

...en ik loop op je toe en ik geef je een zoen.

>

<