Daglicht
Liefste ik laat je mijn daglicht zien, joehoe
mijn daglicht zie wat ik kan hoor wat ik roep!
Vergeef me de kramp die ik doe
en wel weet maar niet wil en niet voel
...en je laat me, laat me.
Glans in je ogen een moment.
Ruimtelijk veilig en adrem.
Mededogende zee die je schetst met je blik
ik val voor je stil.
Ik adem het beeld dat je gaf opgelucht in
weet op slag m'n schaduw gezien m'n hart
gaat van 't slot verlaat razend m'n keel
vaart uit naar open water.
Ongekend is de wind
de koelte van avond kalmeert.
Een zee van licht huist in de nacht
die me volgt en me wiegt tot ik slaap tot de volgende dag.
Liefste zie! Het is nieuw wat ik voel
nu ik lach om die kramp
en in je blik
de blik van geliefden herken
...en ik loop op je toe en ik geef je een zoen.
